دوج‌کوین و شیبا اینو هر دو به‌عنوان میم‌کوین (Meme Coin) شناخته می‌شوند، اما مسیر و فلسفه متفاوتی دارند. دوج‌کوین در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان یک شوخی اینترنتی با تصویر سگ معروف شیبا اینو ساخته شد، اما به‌مرور با حمایت جامعه پرشور و چهره‌هایی مانند ایلان ماسک توانست به یکی از رمزارزهای محبوب بازار تبدیل شود. این ارز دیجیتال بلاکچین مستقل خود را دارد و بیشتر به‌عنوان ابزار پرداخت سریع و کم‌کارمزد استفاده می‌شود. درواقع دوج‌کوین با وجود ماهیت طنزآمیز اولیه‌اش، به‌تدریج جایگاه واقعی در معاملات و حتی امور خیریه پیدا کرده است.
در مقابل، شیبا اینو که در سال ۲۰۲۰ معرفی شد، از همان ابتدا با لقب «قاتل دوج‌کوین» وارد بازار شد و روی شبکه اتریوم ساخته شد. برخلاف دوج‌کوین که بلاکچین مستقل دارد، شیبا یک توکن است و اکوسیستم گسترده‌تری شامل ShibaSwap، متاورس شیبا و NFTها را ایجاد کرده است. جامعه شیبا به‌شدت فعال است و توانسته این توکن را از یک میم‌کوین ساده به پروژه‌ای با برنامه‌های بلندمدت تبدیل کند. درواقع می‌توان گفت دوج‌کوین بیشتر روی کاربرد ساده و پرداخت تمرکز دارد، در حالی‌که شیبا به دنبال گسترش یک اکوسیستم کامل و رقابت با پروژه‌های جدی‌تر بلاکچینی است.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است، چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است، و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز، و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد، کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته حال و آینده، شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد، تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی، و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد، در این صورت می توان امید داشت که تمام و دشواری موجود در ارائه راهکارها، و شرایط سخت تایپ به پایان رسد و زمان مورد نیاز شامل حروفچینی دستاوردهای اصلی، و جوابگوی سوالات پیوسته اهل دنیای موجود طراحی اساسا مورد استفاده قرار گیرد.
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است، چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است، و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز، و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد، کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته حال و آینده، شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد، تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی، و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد، در این صورت می توان امید داشت که تمام و دشواری موجود در ارائه راهکارها، و شرایط سخت تایپ به پایان رسد و زمان مورد نیاز شامل حروفچینی دستاوردهای اصلی، و جوابگوی سوالات پیوسته اهل دنیای موجود طراحی اساسا مورد استفاده قرار گیرد.